Sabbatsjaar.nl

Direct nadat we de grens met Letland en Litouwen hadden gepasseerd werd de weg een stuk beter, wat een hele verademing was. Als je met een camper onderweg bent merk je pas hoe belangrijk het wegdek is waar je op rijdt.

De Kruisberg
Vlak voor Siauliai ligt praktisch aan de A12 een attractie welke veel bezoekers trekt: de Kruisberg. Ten tijde van de Russische bezetting zette de oorspronkelijke bewoners van Litouwen op deze heuvel kruizen neer als stil protest tegen de bezetter uit Moskou. Deze werden keer op keer door de KGB verwijderd maar dan plaatste men ze steeds opnieuw, zelfs meer dan de vorige keer. Nu staan er honderdduizenden kruizen, heel grote en heel kleine, al met al merkwaardig om te zien. In 1993 heeft hier Paus Johannes Paulus II voor 1 miljoen mensen een openlucht mis opgedragen en er natuurlijk zelf ook een kruis bij geplaatst.

Bandenpech

Na ons bezoek aan de kruisberg zijn op weg gegaan richting Vilnius. Bij Anykscial gingen we op zoek naar een camping. Een camping vinden in de Baltische staten blijkt keer op keer een probleem, ze zijn er weinig en worden niet of nauwelijks aangegeven. Zo ook deze keer. Tenslotte zijn we bij een restaurantje aan het meer van Rubikiu gestopt en gevraagd of we daar op de parkeerplaats mochten overnachten. Dat was geen probleem, de eigenaar liet ons zien waar we mochten staan. Dat bleek achteraf toch niet zo’n fijne plek en we besloten om een stukje verderop te gaan staan. Bij het wegrijden bleek ons vermoeden juist, we konden maar heel moeizaam wegkomen. Na een derde poging kwamen we met een klap vrij. Alleen die klap was minder, de linker achterband had een scherpe rand geraakt en was aan flarden. Na een uur zwoegen met een schaarkrik (standaard boordgereedschap) was het reservewiel gemonteerd, we konden weer rijden. Nu maar hopen dat we geen lekke band meer krijgen. De goedkope overnachtingsplek was in één klap flink duur geworden. Die avond hebben we in het restaurantje gegeten, traditioneel gerecht met Litouws bier.

Het middelpunt van Europa
26 km boven Vilnius vlak bij de A14 ligt het middelpunt van het Europees continent. Het Nationaal Geografisch Instituut van Parijs heeft uitgedokterd dat hier het centrale punt van het oude continent ligt.

Vilnius
Deze stad is sinds 1944 de hoofdstad van Litouwen, hier wonen 500.000 mensen wat overeenkomt met 17% van de bevolking van Litouwen. We hebben ook hier de oude stad bekeken. Deze stond op veel plaatsen in de steigers, er wordt volop gerestaureerd.

Trakai
Deze relatief kleine stad, ooit de hoofdstad van Litouwen, is bekend om z’n waterburcht en trekt erg veel bezoekers. Als we de folders moeten geloven is het de enige waterburcht (kasteel op een eiland) van oost Europa. Overnacht hebben we hier op camping Slenyje, de enige camping in de buurt en voor de verandering nu eens wel goed te vinden. Je zit hier dichtbij water en moerasgebieden en dus stikt het er van de muggen.

Comments Off on Litouwen

Toen we eindelijk de (te dure) City-camping van Vilnius hadden gevonden zijn we onmiddellijk met de Trolleybus naar het centrum gegaan, we wilde maar één nacht op deze camping blijven. Volgens de campingbaas moesten we lijn 11 hebben, kaartjes konden bij de chauffeur gekocht worden (LIT 1,40 per stuk). Nadat we een tijdje met de Trolley onderweg waren (ik voelde me als Arnhemmer weer helemaal thuis) stapten bij een bushalte twee controleurs de bus in. Toos toonde vol trots de door ons gekochte kaartjes maar de controleurs keken vervolgens erg boos en ‘sleurde’ ons de bus uit. Buiten de bus begon hij ons te vertellen dat we in overtreding waren want we hadden onze kaartjes (papieren vodjes) niet ontwaard. Het bleek dat we spontaan hadden moeten begrijpen dat de rode stempelkastjes, welke wij voor asbakken hadden aangezien, er voor waren om de kaartjes te perforeren. We hadden niemand nog zien stempelen en de chauffeur had ook niets gezegd. Dus toen ik de controleur probeerde uit te leggen dat we niet wisten hoe het werkte antwoordde hij dat we voor we naar Litouwen kwamen een boek hadden moeten kopen om te leren hoe met de bus te reizen! Het was de Law en hij deed alleen maar z’n job. Kortom we moesten boete betalen: 2 keer LIT 20,- Ik zei ‘m dat ik niet wilde betalen en als ik dan zo’n crimineel was hij me maar moest laten opsluiten. Nee, het was maar een klein vergrijp waarvoor ik niet naar de gevangenis hoefde, maar ik moest wel betalen. Na veel heen en weer gepraat konden we het tenslotte afkopen door 1 keer LIT 20,- (6 Euro) te betalen, wat we toen maar gedaan hebben maar de lol was er wel meteen af.

Comments Off on Zwartrijders op de bon geslingerd.

Nadat we bij Varga Letland waren binnen gereden ontdekte we meteen een belangrijk verschil met Estland: de wegen waren nogal slecht. De A-wegen, wat overigens meestal tweebaans wegen zijn, waren meestal nog wel redelijk maar de wegen met P-nummers waren vaak erg slecht.
We reden de A3 richting Riga tot de afslag Sigulda waar we op camping Gobas Sala overnacht hebben. Deze camping stelde niet veel voor maar kostte dan ook weinig. Mocht je interesse hebben om een camping in Letland te beginnen, deze is te koop.
De volgende dag zijn we naar Riga gereden met de bedoeling daar op de City-camping te overnachten. Omdat we de camping niet konden vinden, het erg druk was in Riga en parkeren met een camper niet mogelijk bleek, zijn we Riga maar weer uit gereden. We gingen er van uit dat dit alles was wat we van deze stad zouden zien. Op weg naar Bauska (A7) kwamen we onder Iecava langs camping Labirinty. De camping zag er prima uit en de eigenaar bleek een erg aardige man te zijn.

Riga
We stonden op de camping naast Jürgen en Martina, erg aardige mensen welke in de buurt van Berlijn wonen. Zij waren met een auto met caravan onderweg en boden ons spontaan aan om mee naar Riga te rijden, zodat we alsnog de stad konden bekijken. Samen met onze Duitse vrienden hebben we ons door een gids laten rondleiden, het werd een gezellige dag. Riga is
een grote en drukke havenstad waar 800.000 mensen wonen en er is veel te zien. Er wordt volop aan de restauratie van de stad gewerkt, veel grote gebouwen stonden in de steigers. Nogal wat straten bestonden nog uit kinderkopjes. Volgens onze gids moesten de mensen vroeger de stad belasting betalen in de vorm van 3 stenen, waarmee de straten werden aangelegd.

Vrijdag 27 juli hebben we camping Labritinty na 3 overnachtingen weer verlaten. Met Jürgen en Martina spraken we af om tijdens onze terugreis via Eberswalde te rijden zodat Jürgen ons iets van de omgeving kan laten zien en we van daaruit met de trein naar Berlijn kunnen gaan. Via Bauska en Eleja zijn we Letland uit gereden op weg naar Siauliai in Litouwen.

Letland is in vergelijking met Estland armer en ze stoppen hun (EG) geld niet in het onderhoud van de wegen maar meer in de restauratie van gebouwen in Riga lijkt ‘t. Er wonen nog veel Russen in Letland welke lang niet allemaal zijn ‘ingeburgerd’. Een voorwaarde voor een Russische Let om te mogen stemmen is dat hij inburgert, een loyale Let wordt. Veel Russen blijken dit echter niet te willen!
Het landschap is net als in Estland vrij vlak maar in de buurt van Sigulda was het heuvelachtig met zelfs een klein skigebied.

2 Comments »