In Gandia stonden we zeven dagen op camping l’Alqueria, waarvan een paar dagen naast Ron en ….Toos uit de omgeving van Venlo. Zij reden in een Hymer B514, exact dezelfde camper als wij dus. Toos (van Ron) was bijna gelijk met Toos (van Paul) jarig. En zo waren er nog veel meer overeenkomsten, erg bijzonder.
Na Gandia zijn we naar Denia gereden, het begin van de Costa Blanca. Hier hebben we twee dagen ‘vrij’ gestaan op het strand niet ver van de haven. We stonden amper vijf minuten toen er een Nederlands echtpaar langs kwam fietsen. Zij vroegen of we daar al lang stonden, nee dus. Enfin, het werd een heel leuk gesprek waarbij ook weer heel veel informatie over o.a. camperplaatsen werd uitgewisseld. De tweede nacht kwamen we er achter dat we op de parkeerplaats van een club stonden welke erg in trek was bij het Spaanse uitgaanspubliek. Toen we om een uur of twaalf gingen slapen was er (nog) niets aan de hand. ‘s-Nachts werden we wakker van het lawaai, het leek wel of we midden op een markt stonden. Om ons heen stond het vol met auto’s en gezellig pratende mensen. Heel leuk, maar wij deden geen oog meer dicht. We konden geen kant op en het feest duurde tot 04:30 in de ochtend. We zullen maar zeggen dat dat de charme van het vrij staan is.
Na Denia was ons volgende doel: Calpe. Hier zijn we op bezoek geweest bij Ida en Ludwig, twee erg aardige mensen welke we tijdens onze eerste dagen in Spanje hadden ontmoet. Zij overwinteren gedurende vijf maanden in een appartement in Calpe en hebben ons uitgenodigd om langs te komen als we in de buurt zouden zijn. We waren benieuwd hoe het zou zijn in z’n appartement aan de Spaanse Costa en wat mensen zoal doen tijdens het overwinteren. Na deze dankzij Ida en Ludwig erg gezellige dag kijken we er toch anders tegenaan, misschien iets voor over een aantal jaar.
Omdat we in Calpe geen geschikte plaats konden vinden om te overnachten zijn we naar l’Alfaz del Pi gereden z’n 20 km verderop. Hier is een nieuwe camperplaats (Camperpark Costa Blanca) welke (toen) door de Belgen Patrick & Vicky werden gerund. Van hieruit zijn we o.a. naar Benidorm geweest. Benidorm is een echte toeristenfabriek waar wij ons niet thuis voelen. Morgen gaan we weer een stukje zuidelijker, La Marina zou een mooie (camper)plaats zijn zegt men….
Vandaag zijn we naar de atractie van Granada, het Alhambra geweest. Dit voormalige Moorse complex licht op de heuvels rond Granada. Omdat het er altijd ontzettend druk is wordt per dag de toegang tot de paleizen beperkt, max. 7700 personen mogen er in. Om zeker van toegang te zijn hebben we daarom gisteren via de camping kaarten laten reserveren. Dat bleek een goede zet te zijn, vandaag om 13:00 waren de kaarten al ‘uitverkocht’. De pechvogels die hierna in de rij voor de kassa stonden mochten de paleizen niet meer in, ze konden alleen de tuinen en overige gebouwen bezoeken. Omdat we een middagkaart hadden konden we pas om 14:00 het Alhambra-terrein op. De toegang tot de paleizen staat op de toegangskaart en wordt strikt gehanteerd. Wij mochten om 15:00 gedurende 30 minuten het Palacios Nazaries bekijken. Al met al is er veel geduld voor nodig om het Alhambra te bezichtigen. Ondanks het vele wachten (nog enigszins beperkt door de kaartreservering) bleek het toch zeer de moeite waard.
