Vlak bij Azrou ligt het natuurpark Foret de Cedres een prachtig cederwoud met steppen waar ook apen leven. Vanaf de camping was het maar een stukje rijden naar dit nationale park. Het ligt zo’n 1500 meter hoog in de midden Atlas en tot onze verassing lag er hier en daar nog een dun laagje sneeuw.  Hier hebben we heerlijk gewandeld en het leek wel wintersport: sneeuw en prachtig zonnig weer.

De volgende dag hebben we de bijzondere Emiraten-camping verlaten en zijn we via de N8 naar Fez gereden. Hier staan we op camping Diamant Vert en deze camping is een schril contrast met de camping die we ‘s-morgens achter ons hebben gelaten, oud en ‘versleten’.

Fez

De volgende dag zijn we met onze gids Ali naar Fez gegaan waar hij ons veel van de stad heeft laten zien. Fez heeft 1.000.000 inwoners en bestaat uit 3 delen de Franse wijk (katholieke wijk genoemd), de Joodse wijk (Mellah genoemd) en de Medina. Door met een gids te gaan zie en leer je veel en is sterk aan te bevelen als je zo’n grote stad wilt bekijken. Klik op de foto voor de foto’s van Fez.

Morgen nemen we afscheid van Rolf en Györgyi, zij blijven nog een week langer in Marokko. Deze maand zijn we samen opgetrokken en we hebben het erg gezellig gevonden. Zij hadden de reis door Marokko goed voorbereid en beschikte over de nodige informatie, hierdoor hebben we veel van Marokko gezien.

Wij rijden morgen naar Asilah waar we ook de eerste nacht overnacht hebben. Vervolgens rijden we zondag naar Port de Tanger waar we de veerboot naar Spanje nemen.

Comments Off on Van Azrou naar Fez

Ouzoud is bekend om zijn watervallen (Cascades d’Ouzoud) en is inderdaad zeer de moeite van het bekijken waard. Zoals gezegd stonden we in Ouzoud op Camping Zebra die wat ons betreft ook camping Oase had kunnen heten, een prima camping, en een verademing na alle vorige campings die we gezien hebben. Zebra wordt gerund door Renate en Paul. Deze uit Hengelo (OV) afkomstige Nederlanders zijn hier vier jaar geleden een camping/auberge begonnen en deze is inmiddels zo goed als klaar.

De volgende dag zijn we de watervallen gaan bekijken. Deze konden we makkelijk te voet vanaf de camping bereiken en bleken indrukwekkend. Via trappen kun je tot aan de voet van de waterval komen. Het was er niet druk, we hadden verwacht dat er veel meer mensen zouden zijn, waardoor we alles rustig konden bekijken.

We hebben na 3 dagen ‘Zebra’ Ouzoud weer achter ons gelaten en zijn via Azilal en Afourer (R304) naar Kasba Tadla gereden, een mooie tour door/langs de bergen van de Midden Atlas. Omdat er geen camping in de buurt was hebben we in Kasba Tadla midden in de stad op een plein overnacht wat niet zo’n gelukkige plaats bleek (lawaaierig). De volgende dag verder over de N8 via Khénifra naar Azrou gereden. Rolf had gehoord dat hier een zeer bijzonder camping moest zijn net buiten Azrou aan de N8 richting Ifrane. Nou dat klopte. We staan hier op het Emirates Tourist Center, Euro camping Morocco. Deze camping is eigendom van een Emir die zelf ook camperaar zou zijn. De beheerder noemde deze camping het ‘speeltje’ van zijn werkgever.

Azrou ligt op 1250 meter hoogte in de Midden Atlas. Bij aankomst gisteren was het mooi zonnig, vandaag is het bewolkt en koud maar inmiddels (17:00) is de zon er weer en de vooruitzichten zijn goed.

Vandaag hebben we Azrou bekeken wat een redelijk welvarende stad is en er ook verzorgd uitziet. Van de onrust in Marokko hebben we nog niet veel gemerkt al was er vanmorgen wel even een kleine demonstratie in de stad, deze duurde maar kort en verliep erg rustig. In Rabat wordt een grote demonstratie gehouden welke volgens het nieuws van Radio 3 rustig verloopt. We houden de nieuwsberichten natuurlijk goed in de gaten, mocht het al te onrustig worden verlaten we Marokko eerder dan de geplande zondag 27 februari.

Comments Off on Ouzoud

Na alweer drie dagen Oualidia zijn we via de kustweg naar Safi gereden. Hier hebben we afscheid van Ernst en Brigitte genomen en zijn doorgereden naar Camping Oliviers in Ounoura. Vanaf de camping zijn we met de bus naar de 22 km verderop gelegen kustplaats Essouira gegaan. Heenreis was met een ‘luxe’ bus, terug met een oude bus welke met moeite de weg naar Ounoura omhoog kroop. Maar voor 15 Dirham (= EUR 1,35) waren we heen en terug! In Essouira hebben we de (onvermijdelijke) souk bezocht en zijn we o.a. op de stadsmuur geweest.

Marrakech

Onderweg was ons verteld dat je Marrakech beslist moest gaan bekijken. We kunnen dit inmiddels beamen. Op zich is het een grote, moderne stad met een oude medina, een grote souk en oude handwerkbuurt maar m.i. niet echt bijzonder. Wat het wel bijzonder maakt is de prachtige Al Koutoubia moskee, die zeer dominant in de stad aanwezig is, met het daarachter gelegen plein Jemaa El Fna. Dit plein is enorm groot en er is altijd wat te beleven. Overdag zijn het vooral de slangenbezweerders, verhalenvertellers, waarzegsters, muzikanten, handelaren, koetsen, brommers en veel, heel veel mensen die het plein bevolken. ‘s-Avonds wordt het plein gedeeltelijk omgevormd tot een groot restaurant. Tientallen tijdelijk ‘eethuisjes’ prijzen hun eten aan en slepen je letterlijk naar ‘binnen’. Verder staan er stalletjes waar je voor een paar Dirham diversen soorten thee kunt drinken (evt. met gebak) en zijn er veel muzikanten. Daarbij zijn er onvoorstelbaar veel mensen op de been en in de stad is het verkeer een echte heksenketel. Waar we wat moeite mee hebben is de opdringerige verkopers van van alles en nog wat. Als je zegt niets te willen kopen bedelen ze vervolgens om een paar Dirham, wat op den duur vervelend wordt. Over elke prijs die er gevraagd wordt moet je stevig onderhandelen anders betaal je (veel) te veel. Er wordt gezegd dat je de helft moet bieden van wat er gevraagd wordt, onze ervaring is dat je dan nog steeds te veel betaald.

Imi-n-Ifri

Na twee dagen houden we Marrakech voor gezien en rijden we in oostelijke richting via de N8 richting Fez. Na zo’n 70 km slaan we af richting Demnate en rijden door de bergen (Midden Atlas) naar Imi-n-Ifri. Hier zijn we onder begeleiding van een gids door een gebied gelopen waar de rivier de rotsen heeft uitgesleten waardoor een natuurlijk brug is ontstaan. Op de foto staan Rolf en onze gids, zo’n 100 meter diep in de uitgesleten rotsen. Erg imposant om te zien en moeilijk in foto’s vast te leggen.

Op de parkeerplaats van deze bezienswaardigheid hebben we overnacht. Natuurlijk waren er weer een stuk of vier ‘nachtwakers’ die onderling aan het bakkeleien waren over wie ons mocht ‘bewaken’. Kennelijk hoort dit zo in dit land maar we worden er wel een beetje moe van.

De volgende ochtend zijn we naar Ouzoud gereden om daar de Cascades d’Ouzoud te bekijken. We staan hier op camping Zebra, een door Nederlanders gerunde, uitstekende camping.

Comments Off on Via Safi en Essouira naar Marrakech

We zijn drie dagen op de camping in El Jadida gebleven. Hier hebben we naast het bezoeken van de stad met z’n Portugese wijk waaronder een grote Cisterne (ondergrondse gewelven waar regenwater in werd opgeslagen, bij de foto’s staat foutief ‘Citerne’) veel in de zon gezeten en gewandeld. Op de derde dag stroomde de camping vol met Nederlandse campers, de N.K.C. deed deze camping aan tijdens hun Marokko-reis. Hierdoor kwamen sommige al aanwezige campers nogal in de verdrukking. Onze Duitse vrienden werden geconfronteerd met een wel erg strak langs hun camper geparkeerd NKC-lid.

Oualidia

Na weer drie nachten El Jadida zijn we verder gereden, richting Essaouira. Omdat Rolf wist dat er een camperplaats moest zijn in Oualidia zijn we hier richting plage gereden. Daar vonden we inderdaad een prima plek aan een lagune, prachtig. Hier hebben we heerlijk over het strand gewandeld en hebben we kennis gemaakt met de Marokkaanse keuken. Op de camperplaats werden we constant gevraagd of we vis, soep, tagine, brood, groente enz. wilden kopen. Marokkanen op brommertjes reden werkelijk af en aan en bleven tot vervelens toe hun koopwaar aanbieden. Bij één van hen hebben we de eerste dag tagine (tahine) met vis en groente besteld. Deze werd keurig op het afgesproken tijdstip afgeleverd. Dit bleek een schot in de roos, we hebben heerlijk gegeten. Hiervoor waren we 90 DH (= iets meer als 8 euro) kwijt voor ons tweeën. De volgende avond zijn we met Ernst en Brigitte (camperaars welke we eerder in Moulay Bousselham ontmoet hebben) naar het dorp gelopen om daar te eten. Dit was een bijzondere ervaring! Naast het restaurant (nou ja, er stonden wat stoelen en tafels en je kon er wat te drinken bestellen) was rechts de slager en links de groenteman. Het menu samenstellen werkte als volgt: je gaat naar de slager en koopt stukken vlees waar je eventueel meteen gehakt van kunt laten draaien. Vervolgens ga je naar de groenteman en koop je paprika, tomaten en uien. Het vlees en de groente geef je aan de ‘kok’ en deze gaat ermee aan de slag. Alles wordt op een houtskoolvuurtje gebakken. Ook koop je nog wat brood bij één van de broodverkoopsters op straat en na een tijdje schept de kok het vlees met de groente op een gezamenlijk bord en kun je gaan eten. Er werd ons zelfs nog een vork aangeboden, maar eigenlijk eet je gewoon met je vingers. Achteraf bedenk je pas dat je vlees koopt wat waarschijnlijk al de hele dag in de buitenlucht op de toonbank bij de slager ligt en ja, vliegen zit er ook natuurlijk. Handen wassen heb ik zowel de kok als de slager niet zien doen. Dat we de nacht zonder buikloop zijn doorgekomen is eigenlijk een wonder.

Comments Off on El Jadida en Oualidia

Na twee dagen op camping Flamants Loisirs zijn we naar Salé bij Rabat gegaan. Omdat er zowel in Sale als Rabat geen campings (meer) zijn hebben we hier op een parkeerplaats gestaan vlak bij zee met zicht op de Medina van Rabat. Overal waar je in Marokko stopt komen er al snel mensen op je af die je ‘helpen’ met parkeren. Ook hier in Salé was dat het geval. Deze arme sloebers blijven de hele dag en ook ‘s-nachts de camper bewaken. Uiteraard willen ze er wel voor betaald worden. In Salé vroegen ze 50 DH (4,50 euro) voor 24 uur en ze willen ook allemaal bier, wijn, koffie en balpennen! Deze mannen beloven je van alles maar hebben geen enkel recht. Zo werden we de tweede nacht door de politie weg gestuurd van de plaats waar onze parkeerwachten ons hadden neergezet. In konvooi (zeven campers) reden vervolgens naar een andere plaats waar we ook weer ongewenst waren. Zo werden we die avond tot drie keer toe weggestuurd en onze ‘bewakers’ waren tenslotte ten einde raad. Uiteindelijk zijn we die avond terecht gekomen op de weg naast het parkeerterrein van Marjane (supermarkt). Deze supermarkt wilden wel dat we boodschappen bij ze deden maar overnachten op hun grote, lege parkeerplaats mochten we niet.

Zowel het bezoek aan Salé als aan Rabat was echter erg leuk en we hebben veel gezien en meegemaakt. O.a. met een roeibootje overgezet worden van Salé naar Rabat (kosten: 2 DH p.p., dat is 18 cent) en met z’n zessen (!) in een oude, gammele Mercedes Benz Taxi naar het paleis van koning Hassan II. Dit paleis is prachtig maar m.i. overdadig groot. Vooral als je bedenkt dat Hassan II in een super de luxe paleis woont en z’n onderdanen veelal straatarm zijn. Maar voor de Marokkanen is de koning heilig en zal je er geen kwaad woord over horen.

Na twee dagen  Rabat/Salé zijn we 200 km zuidelijker gereden en staan nu op camping Internationaal in El Jadida. Vandaag, zaterdag 5 februari, gaan we El Jadida bekijken. Zoals je op de foto’s kon zien (warme jassen aan) was het tot nu toe redelijk zonnig maar niet warm. Sinds gisteren is het een stuk warmer, ‘korte broeken weer’.

Comments Off on Rabat en Salé