We zijn drie dagen op de camping in El Jadida gebleven. Hier hebben we naast het bezoeken van de stad met z’n Portugese wijk waaronder een grote Cisterne (ondergrondse gewelven waar regenwater in werd opgeslagen, bij de foto’s staat foutief ‘Citerne’) veel in de zon gezeten en gewandeld. Op de derde dag stroomde de camping vol met Nederlandse campers, de N.K.C. deed deze camping aan tijdens hun Marokko-reis. Hierdoor kwamen sommige al aanwezige campers nogal in de verdrukking. Onze Duitse vrienden werden geconfronteerd met een wel erg strak langs hun camper geparkeerd NKC-lid.

Oualidia

Na weer drie nachten El Jadida zijn we verder gereden, richting Essaouira. Omdat Rolf wist dat er een camperplaats moest zijn in Oualidia zijn we hier richting plage gereden. Daar vonden we inderdaad een prima plek aan een lagune, prachtig. Hier hebben we heerlijk over het strand gewandeld en hebben we kennis gemaakt met de Marokkaanse keuken. Op de camperplaats werden we constant gevraagd of we vis, soep, tagine, brood, groente enz. wilden kopen. Marokkanen op brommertjes reden werkelijk af en aan en bleven tot vervelens toe hun koopwaar aanbieden. Bij één van hen hebben we de eerste dag tagine (tahine) met vis en groente besteld. Deze werd keurig op het afgesproken tijdstip afgeleverd. Dit bleek een schot in de roos, we hebben heerlijk gegeten. Hiervoor waren we 90 DH (= iets meer als 8 euro) kwijt voor ons tweeën. De volgende avond zijn we met Ernst en Brigitte (camperaars welke we eerder in Moulay Bousselham ontmoet hebben) naar het dorp gelopen om daar te eten. Dit was een bijzondere ervaring! Naast het restaurant (nou ja, er stonden wat stoelen en tafels en je kon er wat te drinken bestellen) was rechts de slager en links de groenteman. Het menu samenstellen werkte als volgt: je gaat naar de slager en koopt stukken vlees waar je eventueel meteen gehakt van kunt laten draaien. Vervolgens ga je naar de groenteman en koop je paprika, tomaten en uien. Het vlees en de groente geef je aan de ‘kok’ en deze gaat ermee aan de slag. Alles wordt op een houtskoolvuurtje gebakken. Ook koop je nog wat brood bij één van de broodverkoopsters op straat en na een tijdje schept de kok het vlees met de groente op een gezamenlijk bord en kun je gaan eten. Er werd ons zelfs nog een vork aangeboden, maar eigenlijk eet je gewoon met je vingers. Achteraf bedenk je pas dat je vlees koopt wat waarschijnlijk al de hele dag in de buitenlucht op de toonbank bij de slager ligt en ja, vliegen zit er ook natuurlijk. Handen wassen heb ik zowel de kok als de slager niet zien doen. Dat we de nacht zonder buikloop zijn doorgekomen is eigenlijk een wonder.

Comments Off on El Jadida en Oualidia