Na een paar dagen Capbreton zijn we via St. Cyprien (Dordogne), Chateauroux en Ligny-en-Barrois naar de mooie camperplaats van Pont-a-Mousson gereden. Hier zijn we, dankzij het mooie weer, drie dagen gebleven. Tenslotte zijn we gisteren (zaterdag) via Luxemburg naar huis gereden. Na bijna vier maanden en 8800 km zit deze tour erop. Het was in één woord geweldig en zeker voor herhaling vatbaar!

Comments Off on We zijn weer thuis

Nadat we nog een aantal dagen in Portimao zijn gebleven zijn we vorige week woensdag aan de terugreis begonnen. Via Monchique en Aljazur zijn we naar Carrapateira gereden, een prachtige plek aan de westkust. Na twee dagen op deze plek zijn we naar Porto Covo gereden. Hier hebben we 3 jaar geleden ook gestaan. De plaats waar we toen stonden was afgesloten voor campers maar net buiten het dorp was een grote plaats waar veel campers konden en mochten staan. Ook hier zijn we twee dagen gebleven waarna we, op aanraden van mede camperaars, naar het stuwmeer van Monte da Rocha zijn gereden. De volgende dag zijn we doorgereden naar de bezienswaardige stad Evora waar we op camping Orbitur overnacht hebben. Via Estremoz en Badajoz (Spanje) zijn we de volgende dag naar Caceres gegaan zo´n 150 km verderop. De volgende dag zijn we naar Segovia gereden met de bedoeling deze stad te bezichtigen. Helaas konden we geen plaats vinden waar we met de camper konden staan (ook de camping was nog gesloten), waarna we zijn doorgereden naar het dorpje Collado Hermosa waar we een geschikte plaats vonden om te overnachten. De volgende dag hebben we voor ons doen veel kilometers gereden (480) waardoor we aan het eind van de middag in Biaritz (Frankrijk) zijn aangeland.

Sinds vanochtend (vrijdag 1 april) zijn we (echt waar!) op een camperplaats in Capbreton zo’n 20 km boven Biaritz. We staan hier achter de duinen pal aan zee, het is warm en morgen wordt het ook weer mooi, ons hoor je dus niet klagen.

Komende week gaan we via de Dordogne langzaam maar zeker richting Nederland, uiterlijk half april verwachten weer thuis te zijn.

Comments Off on De terugreis is begonnen.

We zijn inmiddels al meer dan een week in Portimao en het bevalt ons hier uitstekend! We staan hier op een grote camperplaats grenzend aan de jachthaven (Marina de Portimao, klik hier voor foto’s). Hier vlakbij is een prachtig zandstrand en een mooie boulevard, het centrum van Portimao is op loopafstand. Sinds een aantal dagen is het weer ook prachtig en de weersvooruitzichten voor de komende dagen zien er goed uit, we blijven hier nog wel een aantal dagen.

Comments Off on Portimao

Van Algeciras zijn we over de A381, welke dwars door het nationaal park de los Alcornocales loopt, naar Conil de Frontera onder Cadiz gereden. Hier hebben we twee dagen op camping La Roche gestaan. Vervolgens zijn we naar de camperplaats van Gelves (Puerto de Gelves) gereden en hebben we de volgende dag een bezoek aan Sevilla gebracht. Gelves ligt zo’n 8 km van het centrum van Sevilla, de bus bracht ons er snel en goedkoop naar toe.

Er zijn vier bezienswaardigheden in Sevilla die je niet mag missen: De Kathedraal met de Giralda toren, Het Reales Alcázares palaces en het Archivo de las Indias. Het meest indrukwekkende vonden we het paleis Real Alcazar. Het is zeer goed vergelijkbaar met het Alhambra (Granada) met wat minder oppervlak, maar zeker zo mooi! Ook bleek het veel minder druk dan het Alhambra waar je van te voren moet reserveren als je er naar toe wilt. Kortom zeer aanbevelenswaardig, we hebben er uren rond gezworven.

Portugal

De volgende dag zijn we via El Rocio en Matalascanas naar een camping in Mazagon (onder Huelva) gereden. Na één nacht op deze camping zijn we de grens met Portugal overgestoken waar we in Castro Marim en Vila Real de Sto. Antonio op druk bezochte camperplaatsen hebben gestaan. Na een dag of drie in Vila Real zijn we naar Manta Rota gereden, een dorpje niet zo ver van Vila Real.

Comments Off on Sevilla

We wisten van onze sabbatsreis dat je prima kon staan in Manta Rota. Hier sta je vlak aan de zee op een grote parkeerplaats welke in de zomer ongetwijfeld vol auto’s zal staan. In de winter staan er vrijwel alleen maar campers. De borden waarop staat dat je er met een camper of caravan niet mag staan zijn afgeplakt en deze plaats staat nagenoeg vol met campers uit alle windstreken. Het weer was prima en we gingen er vanuit dat we het hier wel een week zouden uithouden, maar daarin hebben we ons vergist. De tweede dag begon het ‘s-ochtends te regenen en dit hield pas op om een uur of vier. De parkeerplaats veranderde, door de steeds zwaardere regen, langzaam in een zwembad. Tegen twaalven werd het tijd om te vluchten. We zijn naar een hoger gelegen straat gereden en toen we aan het eind van de middag gingen kijken waren alle campers weg, het water stond ruim een halve meter hoog! De volgende dag was het water inmiddels weer grotendeels verdwenen en stonden de eerste campers er al weer. Wij besloten toch maar verder te gaan en zijn naar Portimao gereden waar we sinds gisteren op een prima camperplaats in de jachthaven staan.

Comments Off on Manta Rota

Zondag 27 februari zijn we van Port de Tanger Med. met de ferry van Balearia terug gevaren naar Algeciras. In de haven van Algeciras bleek het erg druk waardoor ons schip een uur lang in de haven rondjes moest varen voor hij kon aanleggen. Hierdoor duurde de overtocht twee keer zo lang dan gepland, voor ons niet echt een probleem maar veel passagiers waren nogal boos op Balearia. We waren speciaal weer terug naar de parkeerplaats in Algeciras (afslag 112) gereden om de volgende dag inkopen te kunnen doen bij de Lidl. Vanwege een lokale feestdag waren echter alle winkels gesloten, dat was even een tegenvaller.

Marokko

Marokko is een bijzonder land, je kunt wel zeggen een compleet andere wereld. Het is, zeker buiten de grote steden, erg arm. De mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam maar verwachten vrijwel altijd hiervoor iets terug te krijgen in de vorm van geld, kleding, balpennen, snoepjes, enz. Dit is iets waar je erg aan moet wennen. Het ‘gebedel’ wordt op den duur vervelend. Ook moet je enorm opletten op de prijzen die ze vragen voor gebruiksartikelen zoals tassen, kleding, schoenen, e.d. Je moet altijd handelen waarbij de gevraagde prijs vrijwel altijd veel te hoog is. In de meeste gevallen betaalden we nooit meer dan één derde van de gevraagde prijs. Levensmiddelen zijn erg goedkoop en daar wordt dan ook niet over de prijs gesteggeld. Landschappelijk hebben we prachtige routes gereden en mooie dingen gezien, vooral de Midden Atlas was erg mooi. Aan de kust is het goed toeven en als je puur voor het mooie weer gaat kun je het beste naar Agadir rijden, hier heb vrijwel altijd mooi zonnig weer. De wegen zijn redelijk tot goed met af en toe erg slechte stukken, snelwegen zijn prima en erg rustig (tolwegen). Onderweg zie je veel politie maar de agenten waren steeds erg vriendelijk en behulpzaam. Campings zijn er lang niet overal te vinden en zijn vaak sterk  verouderd, maar we hebben ook hele mooie campings gezien. Vrij staan is zeker in het noorden vaak niet mogelijk. Zorg dat je voor je naar Marokko gaat je minimaal een goede wegenkaart hebt, deze is hier lastig te vinden. Voor ons was dit de eerste keer en we denken zeker nog eens terug te komen. Als je nog twijfelt of je ook ‘s (met de camper) naar Marokko wilt gaan zeggen we: doen!

Comments Off on Marokko, tot ziens…..

Vlak bij Azrou ligt het natuurpark Foret de Cedres een prachtig cederwoud met steppen waar ook apen leven. Vanaf de camping was het maar een stukje rijden naar dit nationale park. Het ligt zo’n 1500 meter hoog in de midden Atlas en tot onze verassing lag er hier en daar nog een dun laagje sneeuw.  Hier hebben we heerlijk gewandeld en het leek wel wintersport: sneeuw en prachtig zonnig weer.

De volgende dag hebben we de bijzondere Emiraten-camping verlaten en zijn we via de N8 naar Fez gereden. Hier staan we op camping Diamant Vert en deze camping is een schril contrast met de camping die we ‘s-morgens achter ons hebben gelaten, oud en ‘versleten’.

Fez

De volgende dag zijn we met onze gids Ali naar Fez gegaan waar hij ons veel van de stad heeft laten zien. Fez heeft 1.000.000 inwoners en bestaat uit 3 delen de Franse wijk (katholieke wijk genoemd), de Joodse wijk (Mellah genoemd) en de Medina. Door met een gids te gaan zie en leer je veel en is sterk aan te bevelen als je zo’n grote stad wilt bekijken. Klik op de foto voor de foto’s van Fez.

Morgen nemen we afscheid van Rolf en Györgyi, zij blijven nog een week langer in Marokko. Deze maand zijn we samen opgetrokken en we hebben het erg gezellig gevonden. Zij hadden de reis door Marokko goed voorbereid en beschikte over de nodige informatie, hierdoor hebben we veel van Marokko gezien.

Wij rijden morgen naar Asilah waar we ook de eerste nacht overnacht hebben. Vervolgens rijden we zondag naar Port de Tanger waar we de veerboot naar Spanje nemen.

Comments Off on Van Azrou naar Fez

Ouzoud is bekend om zijn watervallen (Cascades d’Ouzoud) en is inderdaad zeer de moeite van het bekijken waard. Zoals gezegd stonden we in Ouzoud op Camping Zebra die wat ons betreft ook camping Oase had kunnen heten, een prima camping, en een verademing na alle vorige campings die we gezien hebben. Zebra wordt gerund door Renate en Paul. Deze uit Hengelo (OV) afkomstige Nederlanders zijn hier vier jaar geleden een camping/auberge begonnen en deze is inmiddels zo goed als klaar.

De volgende dag zijn we de watervallen gaan bekijken. Deze konden we makkelijk te voet vanaf de camping bereiken en bleken indrukwekkend. Via trappen kun je tot aan de voet van de waterval komen. Het was er niet druk, we hadden verwacht dat er veel meer mensen zouden zijn, waardoor we alles rustig konden bekijken.

We hebben na 3 dagen ‘Zebra’ Ouzoud weer achter ons gelaten en zijn via Azilal en Afourer (R304) naar Kasba Tadla gereden, een mooie tour door/langs de bergen van de Midden Atlas. Omdat er geen camping in de buurt was hebben we in Kasba Tadla midden in de stad op een plein overnacht wat niet zo’n gelukkige plaats bleek (lawaaierig). De volgende dag verder over de N8 via Khénifra naar Azrou gereden. Rolf had gehoord dat hier een zeer bijzonder camping moest zijn net buiten Azrou aan de N8 richting Ifrane. Nou dat klopte. We staan hier op het Emirates Tourist Center, Euro camping Morocco. Deze camping is eigendom van een Emir die zelf ook camperaar zou zijn. De beheerder noemde deze camping het ‘speeltje’ van zijn werkgever.

Azrou ligt op 1250 meter hoogte in de Midden Atlas. Bij aankomst gisteren was het mooi zonnig, vandaag is het bewolkt en koud maar inmiddels (17:00) is de zon er weer en de vooruitzichten zijn goed.

Vandaag hebben we Azrou bekeken wat een redelijk welvarende stad is en er ook verzorgd uitziet. Van de onrust in Marokko hebben we nog niet veel gemerkt al was er vanmorgen wel even een kleine demonstratie in de stad, deze duurde maar kort en verliep erg rustig. In Rabat wordt een grote demonstratie gehouden welke volgens het nieuws van Radio 3 rustig verloopt. We houden de nieuwsberichten natuurlijk goed in de gaten, mocht het al te onrustig worden verlaten we Marokko eerder dan de geplande zondag 27 februari.

Comments Off on Ouzoud

Na alweer drie dagen Oualidia zijn we via de kustweg naar Safi gereden. Hier hebben we afscheid van Ernst en Brigitte genomen en zijn doorgereden naar Camping Oliviers in Ounoura. Vanaf de camping zijn we met de bus naar de 22 km verderop gelegen kustplaats Essouira gegaan. Heenreis was met een ‘luxe’ bus, terug met een oude bus welke met moeite de weg naar Ounoura omhoog kroop. Maar voor 15 Dirham (= EUR 1,35) waren we heen en terug! In Essouira hebben we de (onvermijdelijke) souk bezocht en zijn we o.a. op de stadsmuur geweest.

Marrakech

Onderweg was ons verteld dat je Marrakech beslist moest gaan bekijken. We kunnen dit inmiddels beamen. Op zich is het een grote, moderne stad met een oude medina, een grote souk en oude handwerkbuurt maar m.i. niet echt bijzonder. Wat het wel bijzonder maakt is de prachtige Al Koutoubia moskee, die zeer dominant in de stad aanwezig is, met het daarachter gelegen plein Jemaa El Fna. Dit plein is enorm groot en er is altijd wat te beleven. Overdag zijn het vooral de slangenbezweerders, verhalenvertellers, waarzegsters, muzikanten, handelaren, koetsen, brommers en veel, heel veel mensen die het plein bevolken. ‘s-Avonds wordt het plein gedeeltelijk omgevormd tot een groot restaurant. Tientallen tijdelijk ‘eethuisjes’ prijzen hun eten aan en slepen je letterlijk naar ‘binnen’. Verder staan er stalletjes waar je voor een paar Dirham diversen soorten thee kunt drinken (evt. met gebak) en zijn er veel muzikanten. Daarbij zijn er onvoorstelbaar veel mensen op de been en in de stad is het verkeer een echte heksenketel. Waar we wat moeite mee hebben is de opdringerige verkopers van van alles en nog wat. Als je zegt niets te willen kopen bedelen ze vervolgens om een paar Dirham, wat op den duur vervelend wordt. Over elke prijs die er gevraagd wordt moet je stevig onderhandelen anders betaal je (veel) te veel. Er wordt gezegd dat je de helft moet bieden van wat er gevraagd wordt, onze ervaring is dat je dan nog steeds te veel betaald.

Imi-n-Ifri

Na twee dagen houden we Marrakech voor gezien en rijden we in oostelijke richting via de N8 richting Fez. Na zo’n 70 km slaan we af richting Demnate en rijden door de bergen (Midden Atlas) naar Imi-n-Ifri. Hier zijn we onder begeleiding van een gids door een gebied gelopen waar de rivier de rotsen heeft uitgesleten waardoor een natuurlijk brug is ontstaan. Op de foto staan Rolf en onze gids, zo’n 100 meter diep in de uitgesleten rotsen. Erg imposant om te zien en moeilijk in foto’s vast te leggen.

Op de parkeerplaats van deze bezienswaardigheid hebben we overnacht. Natuurlijk waren er weer een stuk of vier ‘nachtwakers’ die onderling aan het bakkeleien waren over wie ons mocht ‘bewaken’. Kennelijk hoort dit zo in dit land maar we worden er wel een beetje moe van.

De volgende ochtend zijn we naar Ouzoud gereden om daar de Cascades d’Ouzoud te bekijken. We staan hier op camping Zebra, een door Nederlanders gerunde, uitstekende camping.

Comments Off on Via Safi en Essouira naar Marrakech

We zijn drie dagen op de camping in El Jadida gebleven. Hier hebben we naast het bezoeken van de stad met z’n Portugese wijk waaronder een grote Cisterne (ondergrondse gewelven waar regenwater in werd opgeslagen, bij de foto’s staat foutief ‘Citerne’) veel in de zon gezeten en gewandeld. Op de derde dag stroomde de camping vol met Nederlandse campers, de N.K.C. deed deze camping aan tijdens hun Marokko-reis. Hierdoor kwamen sommige al aanwezige campers nogal in de verdrukking. Onze Duitse vrienden werden geconfronteerd met een wel erg strak langs hun camper geparkeerd NKC-lid.

Oualidia

Na weer drie nachten El Jadida zijn we verder gereden, richting Essaouira. Omdat Rolf wist dat er een camperplaats moest zijn in Oualidia zijn we hier richting plage gereden. Daar vonden we inderdaad een prima plek aan een lagune, prachtig. Hier hebben we heerlijk over het strand gewandeld en hebben we kennis gemaakt met de Marokkaanse keuken. Op de camperplaats werden we constant gevraagd of we vis, soep, tagine, brood, groente enz. wilden kopen. Marokkanen op brommertjes reden werkelijk af en aan en bleven tot vervelens toe hun koopwaar aanbieden. Bij één van hen hebben we de eerste dag tagine (tahine) met vis en groente besteld. Deze werd keurig op het afgesproken tijdstip afgeleverd. Dit bleek een schot in de roos, we hebben heerlijk gegeten. Hiervoor waren we 90 DH (= iets meer als 8 euro) kwijt voor ons tweeën. De volgende avond zijn we met Ernst en Brigitte (camperaars welke we eerder in Moulay Bousselham ontmoet hebben) naar het dorp gelopen om daar te eten. Dit was een bijzondere ervaring! Naast het restaurant (nou ja, er stonden wat stoelen en tafels en je kon er wat te drinken bestellen) was rechts de slager en links de groenteman. Het menu samenstellen werkte als volgt: je gaat naar de slager en koopt stukken vlees waar je eventueel meteen gehakt van kunt laten draaien. Vervolgens ga je naar de groenteman en koop je paprika, tomaten en uien. Het vlees en de groente geef je aan de ‘kok’ en deze gaat ermee aan de slag. Alles wordt op een houtskoolvuurtje gebakken. Ook koop je nog wat brood bij één van de broodverkoopsters op straat en na een tijdje schept de kok het vlees met de groente op een gezamenlijk bord en kun je gaan eten. Er werd ons zelfs nog een vork aangeboden, maar eigenlijk eet je gewoon met je vingers. Achteraf bedenk je pas dat je vlees koopt wat waarschijnlijk al de hele dag in de buitenlucht op de toonbank bij de slager ligt en ja, vliegen zit er ook natuurlijk. Handen wassen heb ik zowel de kok als de slager niet zien doen. Dat we de nacht zonder buikloop zijn doorgekomen is eigenlijk een wonder.

Comments Off on El Jadida en Oualidia